اشعار ترکی

آقاشدا بولبول اُوینار

آغلاما رَنگیم سُولار

سیزی قاپِیِز گورَندَه

منیم اُورَگیم دُولار

بلبل به سر درخت جا می‌گیرد

زردی به رخم ز گریه جا می‌گیرد

هرگاه که درب خانه ات می‌بینم

این حنجره را بغض فرا می‌گیرد

دوار اُوسته قوش منم

کیش دِیَرَی اُوش مَرَم

عالم گیرسَه طوفانا

من یارمنان گِشمِرَم

گنجشک نشسته روی دیوار منم

عاشق به غمت ای گل بی خار منم

در کل جهان اگر وزد طوفانها

تا آخر عمر، طالب یار منم

آی گِدَر باتان یِرَه

مَلَک لَر یاتان یِرَه

قیز سَن قوربان اُولیدی

عمو اُوغلو یاتان یِرَه

چندی است که ماه بدر را خواب گرفت

در خوابگه فرشته بیتاب گرفت

دختر توشوی فدای آن بستر که

اندام پسر عمو به مهتاب گرفت

حیاطیزدا اُوزوم وار

قِلاسِندا سُوزُوم وار

بیر حیاطدا اُوچ باجی

کوچوگوندَه گُونوم وار

انگور حیاط خانه، میخانه‌ی دل

هر حبه‌ی آن گوهر یکدانه‌ی دل

در خانه سه خواهرند زیبا و ملیح

آن خواهر کوچک است دردانه‌ی دل

گیدرم نانِوایا

باشی تُوتما هَوایا

سَن که منی آلمادی

روژی اُولسو خودایا

نان را که به تخته نانوا پاره کند

در مسلک عاشقانِ آواره کند

از اینکه مرا خواستگاری نکنی

یارب که خداوند تو را چاره کند